من چه بگویم درباره مردی که فضایل او را دشمنانش از راه کینه جویی وحسد انکار کردند ودوستانش از ترس و بیم پنهان داشتند باز ازین میان ان قدر فضیلتهای وی انتشار یافت که خاور و باختر را فرا گرفت ((زمخشری))

هر کس در دین علی بن ابی طالب را پیشوای خود قرار دهد همانا رستگار شده است به دلیل گفته پیغمبر: خداوندا علی هر گونه باشد حق را بر محور وجودش بچرخان ((فخر رازی))

ایا چون ابوتراب جوانمردی هست. ایا چون او پیشوای پاک سرشتی روی زمین وجود دارد؟ چشم مرا هرگاه درد فرا گیرد توتیایش خاکی است که پای او بدان رسیده باشد. علی همان کسی است که شبانگاه در محراب از دل مخروشید و می گریست و روز با چهر ای خندان در گرد و غبار میدان جنگ فرو می رفت. دست او از زرد وسرخ بیت المال مسلمین تهی بود. او همان شکننده بتها بود هنگامی که بر دوش پیامبر پا نهاد گویا همه مردم به سان پوستند ومغز مولای ما علی است ((خطیب خوارزمی فقیه . ادیب.و خطیب مشهور حنفی))

ولتر در کتاب (رساله ای در باره آداب و رسوم ملتها) خلافت حضرت علی (ع) را مستند شناخته و معتقد است که پیامبر اسلام وصیت کرده وحتی اصحابه قلم ودوات خواسته که حضرت علی را به جانشینی خود کتبا” منصوب کند. و می گوید (( اخرین اراده پیامبر اسلام اجرا نشد . زیرا او علی را به جانشینی خود منصوب کرده بود وحال انکه پس از مرگش عده ای ابوبکر را بر گزیدند(( ولتر نویسنده و فیلسوف قرن هیجدهم فرانسه))

امام علی ما را جز این نرسیده که او را دوست بداریم و بدو عشق بورزیم.چون او جوانمردی بلند قدر و بزرگ نفس بود از سر چشمه وجدانش مهر و نیکویی سیل اسا سرازیر می گشت . از دلش شعله نیرومندی و دلاوری زبانه می کشید. شجاع تر از شیر ژیان بود اما شجاعتی ممزوج با مهربانی ولطف و رافت ودل نرمی در کوفه ناگهان به حیله کشته شد وشدت عدلش موجب این جنایت گشت چه او هر کس را چون خودش عادل می پنداشت. هنگامی که درباره قا تلش گفتگو می شد گفت: اگر زنده ماندم خودم میدانم واگر در گذشتم کار با شماست . اگر خواستید قصاص کنید ضربت شمشیرش را به یک ضربت سزا دهید واگر در گذرید به تقوی نزدیکتراست ((توماس کارلایل))